STOP dla zniszczenia warszawskiego Teatru Kamienica

Jako przedstawiciel społeczności akademickiej zauważam, niezależnie od różniących SPRAWY szczegółów, ogromne podobieństwa, opierające się o chęci pewnych grup i koterii, a nawet indywidualnych osobników, aby swoiście zarobić na kulturze: (i) poprzez wyciągnięcie, ile się da (pieniędzy) od Teatru Kamienica - niektórym z pewnością nigdy nie będzie wystarczało to, co już mają, no chyba, że np. "szlachetne zdrowie, nikt się nie dowie" i wtedy ... na cóż mi to wszystko ... tak wyszarpane (od innych!)?! (ii) poprzez iluzoryczne oszczędności etatowe, kosztem deprecjacji kultury miejsca - społeczności lokalnej, gdzie o rzeczywisty (na prowincji) dostęp do niej niełatwo - jak to dzieje się w dramatycznym już przypadku Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Bydgoszczy - Filia w Żninie, miasteczku o bardzo bogatej tradycji kulturalno-pedagogicznej i książniczo-wydawniczej, por. https://www.facebook.com/Nielikwidacjiwpbfiliaznin2015?_rdr=p . Dokładając do pkt. (i) i (ii) przypadek (-ki) kasacji większości bibliotek wydziałowych oraz instytutowych w znanej mi uczelni państwowej (powodem, m.in. także dość iluzoryczne oszczędności), wyłania się już pewna spójna tendencja w działaniu za pomocą tak szkodliwych procedur - nim należy się skutecznie przeciwstawiać!