PROTEST PRZECIW USTAWIE NOWE PRAWO GEOLOGICZNE I GÓRNICZE

ptasiek

/ #494 Re: Re: Re:

2011-11-28 20:16

#488: - Re: Re:

Art. 7.
1. Przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, wymagającego
zgody, o której mowa w ust. 2, dokonuje się w miejscowym planie zagospodarowania
przestrzennego, sporządzonym w trybie określonym w przepisach
o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
2. Przeznaczenie na cele nierolnicze i nieleśne:
1) gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas I–III, jeżeli ich zwarty obszar
projektowany do takiego przeznaczenia przekracza 0,5 ha – wymaga
uzyskania zgody Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej,
2) gruntów leśnych stanowiących własność Skarbu Państwa – wymaga uzyskania
zgody Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa
lub upoważnionej przez niego osoby,
3) (skreślony),
4) (skreślony),
5) pozostałych gruntów leśnych
– wymaga uzyskania zgody marszałka województwa wyrażanej po uzyskaniu
opinii izby rolniczej.
3. Wyrażenie zgody, o której mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 5, następuje na wniosek wójta
(burmistrza, prezydenta miasta). Do wniosku dotyczącego gruntów leśnych
stanowiących własność Skarbu Państwa wójt (burmistrz, prezydent miasta) dołącza
opinię dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, a w odniesieniu
do gruntów parków narodowych - opinię dyrektora parku.
4. Do wniosku dotyczącego gruntów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, marszałek
województwa dołącza swoją opinię i przekazuje wniosek odpowiedniemu ministrowi
w terminie do 30 dni od chwili złożenia wniosku przez wójta (burmistrza,
prezydenta miasta).
N pkt 1 ust. 2 w art.
7 - obecnie: ministra
właściwego do spraw
rozwoju wsi.
W pkt 2 ust. 2 w art.
7 - obecnie: ministra
właściwego do spraw
środowiska.
©Kancelaria Sejmu s. 6/20
2011-10-03
5. Organ wyrażający zgodę, o którym mowa w ust. 2, może żądać złożenia wniosku
w kilku wariantach, przedstawiających różne kierunki projektowanego przestrzennego
rozwoju zabudowy.
6. (uchylony).
[Art. 8.
Przepisów art. 7 nie stosuje się do okresowego wyłączania gruntów z produkcji,
związanego z podjęciem natychmiastowych działań interwencyjnych wynikających z
klęsk żywiołowych lub wypadków losowych.]
<Art. 8.
1. Przepisów art. 7 nie stosuje się do okresowego, na czas nie dłuższy niż 10 lat,
wyłączenia gruntów z produkcji w zakresie niezbędnym do:
1) podjęcia natychmiastowych działań interwencyjnych niezbędnych do
zwalczania klęsk żywiołowych i ich następstw, jak również usuwania
następstw wypadków losowych;
2) poszukiwania lub rozpoznawania węglowodorów, węgla kamiennego,
węgla brunatnego, rud metali, z wyjątkiem darniowych rud żelaza, metali
w stanie rodzimym, rud pierwiastków promieniotwórczych, siarki
rodzimej, soli kamiennej, soli potasowej, gipsu i anhydrytu, kamieni
szlachetnych.
2. Wyłączenie, o którym mowa w ust. 1, nie zwalnia z obowiązków określonych
w rozdziale 5, a wyłączenie dokonane na cele określone w ust. 1 pkt 2 – z
obowiązków określonych w rozdziale 3.>

Rozdział 5
Rekultywacja i zagospodarowanie gruntów
Art. 20.
1. Osoba powodująca utratę albo ograniczenie wartości użytkowej gruntów jest
obowiązana do ich rekultywacji na własny koszt.
2. Rekultywacji na cele rolnicze gruntów położonych, w rozumieniu przepisów o
planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, na obszarach rolniczej przestrzeni
produkcyjnej, zdewastowanych lub zdegradowanych przez nieustalone
osoby, w wyniku klęsk żywiołowych lub ruchów masowych ziemi, dokonuje
właściwy organ wymieniony w art. 5, przy wykorzystaniu środków budżetu województwa,
o których mowa w art. 22b ust. 1, a rekultywacji gruntów leśnych i
gruntów przeznaczonych do zalesienia - przy wykorzystaniu środków pochodzących
z budżetu państwa, na zasadach określonych w przepisach o lasach.
2a. Rekultywacji na cele inne niż wymienione w ust. 2 pozostałych gruntów zdewastowanych
lub zdegradowanych przez nieustalone osoby, w wyniku klęsk żywiołowych
lub ruchów masowych ziemi, dokonuje właściwy organ wymieniony
w art. 5, przy wykorzystaniu środków pochodzących z budżetu państwa lub
środków osób zainteresowanych prowadzeniem działalności na zrekultywowanych
gruntach.
3. Rekultywację i zagospodarowanie gruntów planuje się, projektuje i realizuje na
wszystkich etapach działalności przemysłowej.
4. Rekultywację gruntów prowadzi się w miarę jak grunty te stają się zbędne całkowicie,
częściowo lub na określony czas do prowadzenia działalności przemysłowej
oraz kończy się w terminie do 5 lat od zaprzestania tej działalności.
5. Jeżeli działalność przemysłowa powodująca obowiązek rekultywacji gruntów
prowadzona jest przez kilka osób, obowiązek ten ciąży na każdej z nich, odpowiednio
do zakresu działalności powodującej potrzebę rekultywacji.
6. W przypadku zmiany osoby zobowiązanej do rekultywacji gruntów, w drodze
decyzji właściwego organu wymienionego w art. 5, następuje przekazanie praw i
obowiązków wynikających z wcześniej wydanych decyzji.
Art. 21.
Na terenach przewidywanego osiadania gruntów na skutek działalności górniczej
zakład przemysłowy, na wniosek właściciela, rozpoczyna rekultywację przed wystąpieniem
degradacji gruntów.
Art. 22.
1. Decyzje w sprawach rekultywacji i zagospodarowania określają:
1) stopień ograniczenia lub utraty wartości użytkowej gruntów, ustalony na podstawie
opinii, o których mowa w art. 28 ust. 5;
©Kancelaria Sejmu s. 15/20
2011-10-03
2) osobę obowiązaną do rekultywacji gruntów;
3) kierunek i termin wykonania rekultywacji gruntów;
4) uznanie rekultywacji gruntów za zakończoną.
2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, decyzje wydaje starosta, po zasięgnięciu
opinii:
1) dyrektora właściwego terenowo okręgowego urzędu górniczego – w odniesieniu
do działalności górniczej;
2) dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych lub dyrektora parku narodowego
– w odniesieniu do gruntów o projektowanym leśnym kierunku
rekultywacji;
3) wójta (burmistrza, prezydenta miasta).
3. Osoby obowiązane do rekultywacji gruntów zawiadamiają organ, o którym mowa
w ust. 2, w terminie do dnia 28 lutego każdego roku o powstałych w ubiegłym
roku zmianach w zakresie gruntów podlegających rekultywacji.
Art. 22a.
1. Przepisów art. 20 i 22 nie stosuje się do rekultywacji gruntów, które zostały zanieczyszczone
substancjami, preparatami, organizmami lub mikroorganizmami.
2. Do rekultywacji gruntów, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio
przepisy ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku
i ich naprawie (Dz. U. Nr 75, poz. 493).

i PANIE MONDRY GDZIE TU MOWA ŻE FIRMY NIE MUSZA REKULTYWOWAC TERENU

PANIE MGR INZ PUZYNA PROTESTUJACY PRZECIWKO WSZYSTKIEMU OD TELEKOMUNIKACJI PO WIERTNICTWO GRATULUJE SZEROKIEJ WIEDZY ALE JAK SIE WIE WSZYSTKO TO TAK NAPRAWDĘ NIE WIE SIE NIC