Gdańsk   11.10.2014

Szanowna Pani Premier,

piszę do Pani w swojej sprawie, ale jestem  przykładem wielu kobiet, które znajdują się w tak trudnej sytuacji. Jestem samotną mamą dwójki dzieci. Ojciec dzieci nie utrzymuje z nami kontaktu, nie płaci też alimentów.

Sprawa sądowa toczy się od 2012 roku. Mam wyższe wykształcenie i pracuję jako nauczyciel kontraktowy.

Mój dochód to ok. 1800-2000 zł miesięcznie. Po zapłaceniu rachunków zostaje nam 600 zł na trzy osoby. Nie kwalifikuję się na żadną pomoc socjalną czy rodzinną ze względu na przekroczenie 725 zł na osobę.

Mam tu na myśli  alimenty  z FR, rodzinne itp. Dzieci są bardzo małe: 2 i 4 lata. Wymagają dodatkowej opieki ze względu na różne trudności zdrowotne i rozwojowe. Starsze dziecko uczęszcza do przedszkola, młodsze  powinno rozpocząć edukację  w przyszłym roku.

Pani Premier, potrzebuję pomocy od mojego Państwa. Ja i wiele kobiet takich, jak ja. Pracuję i lubię moją pracę. Nie chcę być „pasożytem”, ale póki dzieci są tak małe, nie mam możliwości znaleźć sobie dodatkowej pracy.

Mam gdzie mieszkać, mam pracę, ale to w tej chwili wszystko za mało. Mieszkałam kiedyś w Niemczech i dziś marzę by tam wrócić bo wiem, że dzieciom byłoby lepiej. Ale tu jest mój dom, znajomi, praca… Przeprowadzka to też ogromny wydatek i wysiłek dla mnie.

Potrzebna mi pomoc przez jakiś czas, zanim dzieci podrosną, staną się bardziej samodzielne. Wtedy mogłabym pójść do dodatkowej pracy. Wszystkie światowe problemy bledną gdy dziecko pyta: ”mamo dlaczego nie ma mleka?...” 

Pani Premier, proszę Panią o politykę, która zapewni mi i innym kobietom bezpieczeństwo i wsparcie w sytuacjach trudnych, bez względu na kryterium dochodowe.

Śledzę Pani wypowiedzi i opinie o Pani. Mówią, że jest Pani emocjonalna i będzie prowadziła bezpieczną politykę. Kanclerz Angela Merkel rządzi już trzecia kadencję... Tego i Pani życzę.

Łączę wyrazy szacunku i przesyłam pozdrowienia z Gdańska.

P.S.

Odpowiedz nigdy nie przyszła.... 

Odeslane zgodnie z kompetencjami. Prawdopodobnie taka była odpowiedź

#50: Desperatka - e-mail do naszej pani Premier 

 oddaj dzieci  sądownie- ojcu!

#50: Desperatka - e-mail do naszej pani Premier 

 Rozumiem Cię. Moje dzieci są już teraz większe. Ja jeszcze żyję w tym kraju ale, jak tylko dzieci będą odpowiednio samodzielne, opuszczam to miejsce, niby moją ojczynę (cały czas się do tego przygotowuję - nieustanie, codziennie, uczę języka i.t.p.). No cóż moje wnuki nie będą  mówiły po polsku.

W szkole do której uczęszczają moje dzieci coraz więcej osób się wykrusza, Szwecja , Norwegia ,Niemcy  - tam z otwartymi ramionami przyjmują rodziny i ludzi z dziećmi.