Kontrpetycja - popieramy organizację konferencji "Czego ci lekarz nie powie" organizowanej w PreZero Arenie Gliwice.

Do

Szanowny Pan Adam Neumann, Prezydent Miasta Gliwice

oraz

Szanowny Pan Marcin Herra, Prezes ARENA OPERATOR PreZero Arena Gliwice

KONTRPETYCJA W SPRAWIE
poparcia dla konferencji "Czego ci lekarz nie powie"
organizowanej w PreZero Arenie Gliwice

w związku z petycją w sprawie odwołania antynaukowej konferencji „Czego ci lekarz nie powie” planowanej na kwiecień w PreZero Arenie Gliwice, autorstwa Pani Alicji Musiał - treść dostępna pod linkiem <<<link>>>.

Niniejszym na podstawie art. 2 ust. 1 Ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o petycjach (Dz. U. z dnia 5 września 2014 r., poz. 1195) składamy kontrpetycję w związku z "petycją w sprawie odwołania antynaukowej konferencji „Czego ci lekarz nie powie” planowanej na kwiecień w PreZero Arenie Gliwice", autorstwa Pani Alicji Musiał.

W tej sprawie zwracamy się do Prezydenta Gliwic Adama Neumanna (miasto Gliwice jest właścicielem Areny PreZero) oraz do prezesa firmy ARENA OPERATOR, czyli operatora obiektu, aby wyrazić pełne poparcie dla organizacji konferencji "Czego ci lekarz nie powie" z jednoznacznym i stanowczym sprzeciwem wobec cenzury prewencyjnej, którą ochoczo próbuje narzucić Pani Alicji Musiał (działaczka Partii Razem) oraz Pan dr n. med. Tadeusz Urban (prezes Okręgowej Rady Lekarskiej w Katowicach).

W dniu 20 kwietnia 2024 roku w PreZero Arenie Gliwice (ul. Akademicka 50) odbyć ma się po raz piętnasty konferencja wraz z targami umiejętności dbania o zdrowie pod nazwą "Czego ci lekarz nie powie".

W naszej ocenie petycja Pani Alicji Musiał jak i pisma Pana dr n. med. Tadeusza Urbana są kuriozalne i absurdalne, a przede wszystkim takie działania godzą wprost w swobodę wykonywania działalności gospodarczej, która chroniona jest bezpośrednio przepisami Konstytucji RP.

Swoboda prowadzenia działalności gospodarczej jest także regulowana przez Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz ustawę Prawo przedsiębiorców.
Podstawową zasadą wprost wyrażoną w ustawie Prawo przedsiębiorców jest zasada wolności prowadzenia działalności gospodarczej. Zgodnie z przepisami podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach. Zaś organy państwowe zobowiązane są kierować się w swoich działaniach zasadą zaufania do przedsiębiorcy, zakładając, że działa on zgodnie z prawem, uczciwie i z poszanowaniem dobrych obyczajów.

Dlatego głęboko nie zgadzamy się na jakiekolwiek ingerowanie przez jednostki samorządowe w formę powadzenia działalności gospodarczej, która jest legalna i zgodna z polskim prawem, a tym samym nie ma naszego przyzwolenia na stosowanie cenzury prewencyjnej z racji rzekomego nieprawomyślnego szerzenia treści rzekomo nie naukowych.

Ponadto wskazujemy, że:

• zgodnie z art. 54 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej: „Każdemu zapewnia się wolność wyrażania swoich poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji”;
• zgodnie z art. 21 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej: „Ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny”;
• zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka „Poczynając od orzecz. z 7.12.1976 r. w spr. Handyside przeciwko Wielkiej Brytanii (skarga Nr 5493/72, HUDOC) ETPC stale wskazuje, że swoboda wypowiedzi stanowi jeden z fundamentów społeczeństwa demokratycznego, jest podstawowym warunkiem jego rozwoju i samorealizacji jednostki. Z zastrzeżeniem ust. 2 art. 10 EKPC, swoboda wypowiedzi nie może ograniczać się do informacji i poglądów, które są odbierane przychylnie albo postrzegane jako nieszkodliwe lub obojętne, lecz odnosi się w równym stopniu do takich, które obrażają, oburzają lub wprowadzają niepokój w państwie lub jakiejś grupie społeczeństwa. Takie są wymagania pluralizmu, tolerancji i otwartości na inne poglądy, bez których demokratyczne społeczeństwo nie istnieje (§ 49 orzecz.). Formuła ta była przytaczana i powtarzana w wielu późniejszych orzeczeniach, w tym w wielu klasycznych już judykatach dotyczących swobody wypowiedzi wyr. z: 26.4.1979 r. w spr. Sunday Times przeciwko Wielkiej Brytanii (I) (skarga Nr 6538/74, § 65, HUDOC); 23.5.1991 r. w spr. Oberschlick przeciwko Austrii (I) (skarga Nr 11662/85, § 57, HUDOC); 8.7.1986 r. w spr. Lingens przeciwko Austrii (skarga Nr 9815/82, § 41, HUDOC); 23.4.1992 r. w spr. Castells przeciwko Hiszpanii (skarga Nr 11798/85, § 42, HUDOC). Formułą Handyside chętnie posługuje się również polski TK. Z formuły tej wynika po pierwsze, że wartość w postaci swobodnej i nieskrępowanej debaty publicznej znajduje swoje bezpośrednie uzasadnienie w samej istocie systemu demokratycznego, stanowiącego podstawę całego porządku konwencyjnego. Swoboda wypowiedzi stanowi jeden z najistotniejszych instrumentów gwarantujących realizację podstawowych atrybutów społeczeństwa demokratycznego – pluralizmu światopoglądowego, otwartości i tolerancji na poglądy innych, w tym poglądy mniejszości. Po drugie, ochrona konwencyjna obejmuje również formę prowadzonej debaty, w której możliwe jest niekiedy posłużenie się pewną przesadą, prowokacją, a nawet inwektywą, zwłaszcza, gdy jej przedmiotem są kwestie budzące silne kontrowersje, a wypowiedź ma charakter polemiczny. Przy bardzo szerokim przedmiotowo ujęciu swobody wypowiedzi na gruncie art. 10 EKPC, w orzecznictwie ETPC widoczne jest wyraźnie zróżnicowanie zakresu ochrony przysługującej poszczególnym rodzajom wypowiedzi.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że brak jest podstaw do stosowania jakichkolwiek nacisków na jednostki admministracji publicznej, a tym bardziej nie ma naszej zgody na cenzorskie zapędy lewicowych aktywistów czy katowickiej izby lekarskiej, w tym osób podpisujących petycję Pani Musiał - te działania jednoznacznie mają na celu ograniczenie konstytucyjnych praw i wolności do wyrażania poglądów, czy prowadzenia działalności gospodarczej.

Fundacja Polskie VETO    Skontaktuj się z autorem petycji