Petycja ws. wycofania ze szkół lekcji religii

Warszawa, 29 listopada 2019 roku

Ministerstwo Edukacji Narodowej 

Minister Edukacji Narodowej
Dariusz Piontkowski

Szanowny Panie Ministrze

Jako obywatele Rzeczypospolitej Polskiej, gwarantującej swoim obywatelom równe prawa oraz wolność religijną i światopoglądową, zwracamy się z apelem o wycofanie lekcji religii ze szkół publicznych. 

Szkoły, do których uczeszczają dzieci różnych wyznań oraz osoby niewierzące - zarówno jak Państwo, w którym działają różne związki wyznaniowe - muszą być świeckie. Kościół Katolicki w Polsce ma prawo organizować zajęcia z wychowania religijinego, ale lekcje te nie powinny łamać konstytucyjnie zagwarantowanego prawa do wolności wyznaniowej każdego obywatela. Tymczasem lekcje religii zorganizowane są w taki sposób, że dla wielu, także wierzących osób, religia dominująca publiczne szkoły nie tylko biorąc pod uwagę liczbę godzin lekcyjnych na nią przeznaczanych, ale i wplatania jej we wszystkie szkolne uroczystości jest zbyt przytłaczająca.

Szkoły nie zawsze wywiązują się z obowiązku zapewnienia lekcji etyki uczniom, którzy nie wyrażają chęci na uczestniczenie w lekcjach religii, co więcej - w wielu miejscach uczeń domyśnie zapisany jest na religię i zmuszony jest złożyć odpowiednie zaświadczenie o rezygnacji z uczestnictwa z takowych zajęć, będąc przy tym wypytywanym o powody takiego postępowania. Dodatkowo, lekcje religii często umieszczane są w środku zajęć, zmuszając tym samym uczniów, którzy nie chodzą na lekcje religii, do bezczynnego czekania na kolejne zajęcia. Religia, czy etyka nie powinny więc odbywać się w środku dnia, pomiędzy zajęciami. Wynika to z przepisów rozporządzenia, które wyraźnie zakazują dyskryminacji w jakiejkolwiek formie zarówno uczęszczających, jak i nieuczęszczających na religię. Układając plan, dyrektor szkoły powinien więc uwzględnić tryb pracy szkoły, ale również oczekiwania rodziców i uczniów. Przepisy te nie są przestrzegane. 

Corocznie, na lekcje religii, Ministerstwo Edukacj Narodowej wydaje ponad miliard złotych (w 2018 roku było to 1,48 mld złotych). Pieniądze te pochodzą z budżetu państwa, czyli z podatków każdego z nas, bez względu na przynależność religijną. O wyborze i awansie katechetów decyduje kuria, są więc w systemie szkolnym ciałem obcym. Każdego roku pieniądze, które mogłyby być wydane na usprawnienie polskiej służby zdrowia lub systemu edukacji, zostają przeznaczone na lekcje religii, na które młodzież coraz rzadziej chce uczęszczać z własne woli. Lekcje religii traktowane są przez nich jak kolejny przedmiot, z którego dostaną ocenę, a nie jako miejsce i czas na pogłębianie swojej duchowości i tożsamości chrześcijańskiej. 

KONSTYTUCJA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 2 kwietnia 1997 r.

Art. 25.

1. Kościoły i inne związki wyznaniowe są równouprawnione.
2. Władze publiczne w Rzeczypospolitej Polskiej zachowują bezstronność w sprawach przekonań religijnych, światopoglądowych i filozoficznych, zapewniając swobodę ich wyrażania w życiu publicznym.
3. Stosunki między państwem a kościołami i innymi związkami wyznaniowymi są kształtowane na zasadach poszanowania ich autonomii oraz wzajemnej niezależności każdego w swoim zakresie, jak również współdziałania dla dobra człowieka i dobra wspólnego.
4. Stosunki między Rzecząpospolitą Polską a Kościołem katolickim określają umowa międzynarodowa zawarta ze Stolicą Apostolską i ustawy.
5. Stosunki między Rzecząpospolitą Polską a innymi kościołami oraz związkami wyznaniowymi określają ustawy uchwalone na podstawie umów zawartych przez Radę Ministrów z ich właściwymi przedstawicielami.

Art. 32.

1. Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.
2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.

Art. 48.

1. Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania.
2. Ograniczenie lub pozbawienie praw rodzicielskich może nastąpić tylko w przypadkach określonych w ustawie i tylko na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu.

Art. 53.

1. Każdemu zapewnia się wolność sumienia i religii.
2. Wolność religii obejmuje wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wyboru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii przez uprawianie kultu, modlitwę, uczestniczenie w obrzędach, praktykowanie i nauczanie. Wolność religii obejmuje także posiadanie świątyń i innych miejsc kultu w zależności od potrzeb ludzi wierzących oraz prawo osób do korzystania z pomocy religijnej tam, gdzie się znajdują.
3. Rodzice mają prawo do zapewnienia dzieciom wychowania i nauczania moralnego i religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami. Przepis art. 48 ust. 1 stosuje się odpowiednio.
4. Religia kościoła lub innego związku wyznaniowego o uregulowanej sytuacji prawnej może być przedmiotem nauczania w szkole, przy czym nie może być naruszona wolność sumienia i religii innych osób.
5. Wolność uzewnętrzniania religii może być ograniczona jedynie w drodze ustawy i tylko wtedy, gdy jest to konieczne do ochrony bezpieczeństwa państwa, porządku publicznego, zdrowia, moralności lub wolności i praw innych osób.
6. Nikt nie może być zmuszany do uczestniczenia ani do nieuczestniczenia w praktykach religijnych.
7. Nikt nie może być obowiązany przez organy władzy publicznej do ujawnienia swojego światopoglądu, przekonań religijnych lub wyznania.

Art. 54.

1. Każdemu zapewnia się wolność wyrażania swoich poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji.
2. Cenzura prewencyjna środków społecznego przekazu oraz koncesjonowanie prasy są zakazane. Ustawa może wprowadzić obowiązek uprzedniego uzyskania koncesji na prowadzenie stacji radiowej lub telewizyjnej.

A.M. i R.J.    Skontaktuj się z autorem petycji