Petycja ws. mieszkań zakładowych oddanych za darmo spółdzielniom

TEMIDA

/ #498 Re: Re: Re: Czy Pan wie, Panie Pośle

2012-02-02 17:12

#496: TEMIDA - Re: Re: Czy Pan wie, Panie Pośle 

Poza tym środki zakładowego funduszu mieszkaniowego zasilane były  również kwotami opłat  przewidzianych przez § 4 w zw. z § 5 Zarządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej  z dnia 18 stycznia 1972 r w sprawie zamiany lokali mieszkalnych (MP nr 8, poz. 53). Pracownik zakładu, który w wyniku zamiany uzyskiwał urządzenia techniczne, których dotychczas nie posiadał, obowiązany był wnieść od nich opłatę wg stawek określonych tym rozporządzeniem. Do urządzeń technicznych wymienianych przez rozporządzenie należały  instalacje: wodociągowa, kanalizacyjna, elektryczna, gazowa, centralnego ogrzewania  oraz łazienka (bez urządzeń kąpielowych). Zarządzenie określało stawki odpłatności za urządzenia techniczne, w zależności od ich rodzaju.

Ustawa o zasadach tworzenia zakładowego funduszu mieszkaniowego z 1973r oraz towarzyszące jej rozporządzenie Rady Ministrów zniosły dotacje budżetowe do finansowania  zakładowego budownictwa mieszkaniowego. Od tej pory braki zakładowego funduszu mieszkaniowego uzupełniane były środkami zaciąganych przez kopalnię kredytów, które pracownicy spłacali w formie podwyższonego czynszu. W ramach oszczędności na realizacji inwestycji branżowych, o których mowa w § 3 ust 2d rozporządzenia Rady Ministrów  z dn. 2 listopada 1973 r. w sprawie zakładowego funduszu mieszkaniowego, prawdopodobnie wewnętrznymi aktami resortowymi, które niestety się nie zachowały, wprowadzony został system gospodarczego budownictwa mieszkaniowego, polegającego na świadczeniu pracy przy budowie  bloków mieszkalnych przez pracowników kopalni, którym przysługiwał przydział mieszkania  w tych blokach.

 Na uwagę zasługuje fakt, że w latach 1958 – 1973, w których budynki zakładowe wznoszono z udziałem dotacji budżetowych, najemca, przed objęciem przydzielonego mu lokalu, miał obowiązek wniesienia wkładu mieszkaniowego. Obowiązek pokrywania wkładu mieszkaniowego w budynkach zakładowych wprowadziła Uchwała nr 64 Rady Ministrów  z dn. 15 marca 1958r. w sprawie budownictwa zakładowych domów mieszkalnych i zarządzania nimi ( MP nr 26, poz. 155). § 11  tej uchwały stanowił, że warunkiem uzyskania przydziału lokalu mieszkalnego z grupy tych, które były przeznaczone dla wszystkich członków zakładu pracy, jest wpłata wkładu mieszkaniowego. Wysokość wkładu ustalała Rada Zakładowa  na podstawie wytycznych Ministra Gospodarki Komunalnej. Wkład mieszkaniowy podlegał zwrotowi w razie opróżnienia lokalu mieszkalnego przez pracownika.

Obowiązek wpłaty wkładu mieszkaniowego w budynkach mieszkaniowych został zniesiony przez rozporządzenie Rady Ministrów  z dn. 7 marca 1975r. w sprawie pobierania od najemców lokali mieszkalnych kaucji zabezpieczającej utrzymanie lokali mieszkalnych w należytym stanie. (DZ.U nr 8, poz. 43). § 2, ust. 2 tego rozporządzenia stanowił, że w budynkach zarządzanych przez jednostki gospodarki uspołecznionej innych od organów administracji państwowej, wynajmujący pobiera kaucję i przekazuje ją na rachunek zakładowego funduszu mieszkaniowego. § 7 mówił, że kaucja wpłacona przez najemcę powinna być mu zwrócona po wygaśnięciu najmu, najpóźniej w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia lokalu lub jego nabycia na własność. Zgodnie z powyższym rozporządzeniem  wkłady mieszkaniowe z tytułu uzyskiwania mieszkań wpłacone na podstawie przepisów dotychczasowych  zalicza się jako kaucje (§ 11 rozporządzenia).

Powyższe rozporządzenie nakładało również na najemców obowiązek ponoszenia kosztów nabycia i podłączenia do instalacji wanny, baterii oraz pieca kąpielowego ( gazowego, węglowego, elektrycznego i bojlera), które rozporządzenie zwało urządzeniami kąpielowymi.                                          

Kaucje mieszkaniowe miały być przekazane zgodnie z ustawą o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez zakłady pracy spółdzielniom mieszkaniowym wraz z budynkami. Ponieważ w okresie przekazywania nie było ustawowych przepisów o waloryzacji tych świadczeń prezesi spółdzielni nie decydowali się na ryzyko ich przejęcia w zdenominowanej wartości. Nie wnieśli też w interesie przejętych najemców roszczeń o waloryzację kaucji przez sąd. Aktualnie takie roszczenia są już przeterminowane

Mamy nadzieję, że nasza korespondencja przybliży Panu wiedzę dotyczącą stanu faktycznego związanego z naszym problemem. Jest on bowiem zgoła odmienny od poziomu informacji jakimi dysponuje w naszej sprawie opinia publiczna.

 

Z poważaniem.

Stowarzyszenie Poszkodowanych Bezczynnością Organów

Spółdzielni Mieszkaniowych TEMIDA w Rudzie Śląskiej